در دهه 90 میلادی همزمان با رشد سریع تکنولوژی رایانه و فراگیر شدن شبکه جهانی اینترنت جرایم رایانه­ای شکل و ابعاد جدیدی به خود گرفته است در این دهه علاوه بر جرایم شناسایی شده می­توان به جرایم جدیدی از قبیل قاچاق کلمات رمز در اینترنت جرایم در محیط مجازی یا جرایم سایبری، جرایم مولتی مدیا (چند رسانه­ای) اشاره نمود فعالیت­­های فراملی مجرمانه در خصوص جرایم رایانه­ای و اینترنتی امروزه ابعاد جدیدتری یافته و روز به روز به گستردگی آن افزوده می­گردد. به طوری که برخی از مؤسسات و سازمان­های بین المللی در این زمینه اقداماتی نمودند که ذیلاً به آنها اشاره می­شود.

تصویب موافقتنامه جرایم رایانه­ای در سال 1986 – 1985 توسط شورای اروپا که نتیجه تلاش سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا (OECD) کمیته تخصص شورای اروپا، سازمان ملل و انجمن حقوق جزاء (AIDP) می­باشد که هر یک از سازمان­های مذکور گام­های بلندی برای تدوین قوانین مرتبط به جرایم رایانه­ای بردشاته و تقسیم بندی­های در ارتباط با این گونه جرایم پیشنهادی نموده­اند.

در سال 1989 کمیته تخصص شورای اروپا در خصوص جرایم رایانه­ای پس از بررسی نظریه­های ارائه شده توسط سازمان همکاری و توسعه اقتصادی اروپا (OECD) و نیز بررسی­های حقوقی دو فهرست تحت عنوان فهرست حداقل یا اجباری و فهرست اختیاری برای تدوین و یکنواخت نمودن سیاست جنایی مربوط به جرم

رایانه­ای به شورای اروپا پیشنهاد نمود که مورد تصویب واقع شد در سال 1994 انجمن بین­المللی حقوق جزا (AIDP) در نشست خود یک­سری اعمال و افعال را به عنوان جرایم مستقل رایانه­ای تدوین نمود تا این که بالاخره شورای اروپا در 23 نوامبر سال 2001 میلادی مبادرت به وضع موافقتنامه جرایم رایانه­ای نمود که بدون شک نتیجه سال­ها تلاش مستر آن شورا و سازمان­های مختلف بین­المللی بوده است. لازم به ذکر که این موافقتنامه در چهار فصلی و چهل و هشت گفتار تصویب شده است1.

در هر یک از کشورها به تناسب ورود این تکنولوژی جرایم مربوط به فضای مجازی در آنها شیوع پیدا نمود.

در خصوص تاریخ وقوع جرایم در فضای مجازی نمی­توان وقوع آن را به سال 1341 که رایانه وارد ایران شد همزمان دانست. کاربرد رایانه در سال­های اولیه بسیار محدود بوده و در دهه 50 و 60 کم کم بر

تعداد رایانه­های موجود در ایران و همچنین وسعه برنامه­های افزوده شد به دلیل عدم وجود قانون مدرن و آمار دقیق از جرایم و سوء استفاده از رایانه نمی­توان تاریخچه­ای مشخص بیان نمود.لیکن در اواخر دهه 1360 مواردی از تخلفات رایانه­ای به صورت کپی و تکثیر غیر مجاز نرم افزارها نمود پیدا کرده است که تا اواسط دهه 70 نیز اکثر تخلفات رایانه­ای به صورت عدم ایفای تعهد توسط شرکت­های طرف قرار داد بود که خود نیز ممکن است ناشی از سوءنیت و قصور متعهد و یا عدم تبیین دقیق موضوع تعهد و قرارداد باشد.

بر اساس اطلاعات موجود اولین جرم اینترنتی در ایران در تاریخ 26 خرداد 1378 به وقوع پیوسته یک کارگر چاپخانه و یک دانشجوی کامپیوتر در کرمان اقدام به جعل چک­های تضمینی مسافرتی کردند و چون تمایز و تفاوت چندانی بین جرم اینترنتی و جرم کامپیوتری وجود ندارد عمل آنها جرم اینترنتی محسوب می­گردد1 .

که با توجه به گسترش رایانه و تکنولوژی اطلاعات در ایران گروه­های هکر موسوم به گروه مش قاسم و .. بوجود آمدند و جرم­های نظیر جعل اسکناس، اسناد و بلیط­های شرکت­های تعاونی اتوبوسرانی،