مدیریت زمان و مهارت تحصیلی:پایان نامه خود تنظیمی یادگیری
مدیریت زمان به فعالیت­هایی گفته می­شود که به استفاده­ی موثر از زمان دلالت دارد و تصور می­شود که بارآوری را آسان و استرس را کم می­کند. یک ویژگی مشترک در میان تعاریف مدیریت زمان، برنامه­ریزی رفتار است. (کلاسنز[1]و همکاران 2007 ).

مدیریت زمان و مهارتهای تحصیلی:

زمان منبعی حیاتی است که هرکسی به میزانی مساوی آنرا دارد ولی به دلایل مختلفی نمی تواند به یک اندازه از آن اسنفاده کند. همه منابع انسانی و مادی که سازمان ها دارند می تواند در طی زمان افزایش یابند و یا تغییر یابند. با این وجود تنها دارایی که نمی تواند تغیر یابد یا ذخیره شود خود «زمان» است. رمز کسب موفقیت در زندگی مدیریت موثر این منبع است که هرکس اندازه ای مساوی از آن را دارد و پرداختن تاکید کافی بر برنامه ریزی آن است(اوروکو، تیکیسی و کانبور[2]،2007).

نگاهی دقیق تر بر تعریف مفهوم مدیریت نشان می دهد که در واقع مدیریت رهبری کردن است. بدین طریق مدیریت این زمان در همه حال جاری، قدرت فرد برای هدایت خود در اعمال خودش و دیگران و استفاده از زمان به صورتی موثرتر است. به عبارتی دیگر مدیریت زمان مترادف با روند انجام دادن کار و فعالیت بیشتر در یک مدت زمانی مشخص است(پِلیوان[3]، 2013).

این روند بر پایه هایی از تصمیمات گرفته شده در مدیریت و انتخاب آنها بستگی دارد. فرآیند مدیریت زمان در درجه اول در بر دارنده شناخت فرد از خود، آشنایی با ویژگی های شخصیتی خود، انجام تحلیل هایی بر مشکل استفاده از زمان و گردآوری داده های مربوط به آن، بررسی راه حل های جایگزین، انتخاب و اجرای یکی از این جایگزین ها است. (ایزاندوزن[4]،2010، به نقل از پِلیوان،2013) محیط رقابتی که امروزه در آن زندگی می کنیم، افراد را از همان زمان تحصیلات ابتدایی تشویق می کند که برنامه ریزی کنند و زمان را به صورت موثری مدیریت کنند. کارکرد بالایی که مورد لزوم شرایط رقابتی است سازمان ها و مدیران را وا می دارد تا از زمان به صورت موثر استفاده کنند و به صورت روشن و واضحی در جستجوی کنترل زمان باشند. به همین منوال در جریان تامین خدمات آموزشی این موضوع مورد توجه و بحث بوده است و در تحقیقات متعددی بر آن تاکید شده است و تلاش هایی برای تخمین و تحلیل نظریه های زمان و مدیریت زمان و رفتار دانشجویان و دانش آموزان در موسسات آموزشی به عمل آمده است. به طوری که موثر بودن مدیریت زمان بر موفقیت تحصیلی محصلین در تحقیقات مختلف مورد تایید واقع شده است.  برداشت کلی این است که دانشجویانی که دارای مهارت مدیریت زمان خوبی هستند، قادرند که زمان را حتی پس از فارغ التحصیل شدن نیز به خوبی مدیریت کنند و وارد زندگی حرفه ای شوند. در مطالعه ادبیات تشخیص داده شد که رفتارهای مثبت مدیریت زمان ، خودتنظیمی وموفقیت تحصیلی  دانشجویان را افزایش می دهد در حالی که رفتارهای منفی در زمینه مدیریت زمان، موفقیت آکادمیک را کاهش می دهد. (بریتون و تیسر[5]،1991؛ موفو[6] و همکاران ، 1996؛تانروجن و ایسکان[7]،2009؛ به نقل از پِلیوان ، 2013).

د

انش آموزان باید از ریتم فعالیت های روزانه خود آگاه باشند همچنین باید یاد بگیرند فعالیت های خود را با توجه به همه عوامل موثر بر عملکردشان سازماندهی کنند. با توجه به مدل کارول[8] ( یونسکو،1995؛ به نقل از ایندریکا، کازان و تورتا، 2011) زمان روان شناختی می تواند به شیوه ای سازنده و یا مخرب در انگیزش درونی عمل کند، (به واسطه حمایت و یا مهار فعالیت)، بنابراین طراحی یک جدول زمان بندی مناسب با توجه به اهداف تحصیلی برای دانش آموزان لازم است. تکامل باورها نسبت به سازماندهی زمان باعث ثبت  سه توصیه متفاوت و مشخص در طی دهه های اخیر شده است:  1-حفظ سوابق از طریق یادداشت ها و لیست ها 2- تلاش برای نگاه به آینده از طریق شاخص، جداول و دستور کارها و در نهایت 3- تعیین اولویت ها و برنامه ریزی با توجه به اهداف؛ در طی سالهای متمادی در نظر گرفتن هر یک از این توصیه ها در موقعیت های شغلی و تحصیلی به معنای داشتن توانایی مدیریت زمان بوده است. این توانایی می تواند در هر سنی ایجاد شود و به بهبود عملکرد منجر گردد(ایندریکا و همکاران، 2011).

[2] .Orucu & Tikici & Kanbur

[3] .Pelivan

[4] .Izandozen

[5] .Briton & Tesser

[6] .Mpofu