سازمان ملل متحد اولین سازمانی است که اقدامی هر چند کوچک در جهت طبقه بندی جرایم رایانه‌ای به عمل آورده است. این سازمان در نشریه بین المللی سیاست جنایی خود (شماره­های 43و44 ) جرایم رایانه‌ای را به دو دسته به شرح زیر تقسیم کرده است:

«جرایم رایانه‌ای می­تواند شامل فعالیتهای مجرمانه‌ای باشد که ماهیتی سنتی دارند از جمله سرقت، کلاهبرداری، جعل و سوءاستفاده که همگی معمولا در همه جا مشمول ضمانت اجراهای کیفری می­شوند. رایانه نیز راههای تازه‌ای را برای سوء استفاده پدیدآورده­است که می­توانند و یا باید مجرمانه محسوب شوند.»[1]

همانطور که در نشریه بین المللی سیاست جنایی سازمان ملل اشاره شده است، رایانه علاوه بر آنکه راههای تازه­ای برای سوء استفاده به وجود آورده که باید جرم­انگاری شوند، وسیله و ابزاریی برای ارتکاب جرایمی که ماهیت سنتی دارند نیز می­باشد. با این توضیح می­توان از نظر نظری جرایم رایانه­ای را به دودسته تقسیم کرد: