طبق گزارش یک نظر خواهی که از سوی انجمن مدیریت درباره کیفیت زندگی کاری از پنج هزار نفر از مدیران به مدت ۵ سال صورت گرفته است نشان می‌دهد که اکثر مدیران احساس می‌کنند تحت فشار زمانی ثابتی قرار دارند و %۸۰ از آنها محدودیت زمانی را عامل اصلی کار وتلا‌ش بی‌وفقه و شبانه‌روزی خود می‌دانند و بیش از %۵۰ آنها از تراکم روز افزون اطلا‌عات شکایت دارند و در این میان مدیرانی موفق‌تر بوده اند که توانسته‌اند اولویت‌های خود را بر حسب اهمیت تنظیم کرده و در وقت مقتضی آن را انجام داده‌اند واین ناظر بر مدیریت زمان است. (مقدمی، ۱۳۷۹)

مدیریت علم یا هنر تلقی شده است از آن جهت که روشهای آن عمومی است وجمع آوری اطلاعات آن هدفدار، سیستماتیک وتکمیل شدنی است ، همچنین اهداف آن قابل توضیح درک وپیش بینی است.( زندگی همانند یک رودخانه، جریانی از فعالیت هاست که از مبدأ سرچشمه می گیرد و در مسیر رسیدن به مقصد فراز و نشیب هایی را طی می کند. هریک از ما طی روز درباره نحوه سپری کردن آن روز و چگونگی گذراندن آن فکر، برنامه ریزی و تصمیم گیری می کنیم و کار و فعالیت هایمان را در آن مسیر متمرکز می کنیم. جریان فعالیت های زندگی مسیرهای متفاوت و پیش بینی ناپذیر دارد و هر روز دستخوش تغییر و تحول می شود (غفاری و همکاران، ۱۳۸۵).

انسان هیچ وقت برای تمام کارهایی که باید انجام بدهد فرصت کافی ندارد. همه ما به معنای

واقعی کلمه، در انبوه کارها، مسئولیت فردی، پروژه ها، روزنامه ها و مجله های زیادی که باید بخوانیم و کتاب هایی که روی هم انبار شده اند تا یک روز، به محض اینکه فرصتش را پیدا کرده ایم به سراغ آنها برویم غرق شده ایم. اما واقعیت این است که هیچ وقت نمی توانید عقب افتادگی ها را جبران کنید و از کارهایتان جلو بیافتید. هرگز نمی توانید آنقدر از کارها پیشی بگیرید که بتوانید تمام آن کتاب ها و نشریه ها را بخوانید و به تفریحاتی که همیشه آرزویش را داشته اید هم بپردازید. در ضمن این فکر را از ذهنتان بیرون کنید که بتوانید با بالا بردن بهره وری خود مشکلاتی را که در زمینه مدیریت زمان دارید حل کنید. هرقدر هم که روی تکنیک های بهره وری فردی مسلط شوید، صرف نظر از اینکه چقدر وقت دارید، به هر حال همیشه کارها بیشتر از آن است که بتوانید به همه آنها برسید. شما فقط از یک راه می توانید وقت و زندگیتان را تحت کنترل در آورید و آن هم تغییر دادن روش فکر کردن، کار کردن و نحوه روبرو شدن با سیل بی پایان کارهایی است که هر روز بر سرتان می ریزد. میزان تحت کنترل در آوردن کارها و فعالیت هایتان بستگی به این دارد که تا چه حد بتوانید بضی از کارها را متوقف کنید و به جای آن وقت بیشتری را صرف فعالیت هایی کنید که واقعاً در زندگیتان تحول ایجاد کنید (تریسی،برایان ،ترجمه رحمانی، ۱۳۸۸)

لینک جزییات بیشتر و دانلود این پایان نامه: